Nare dingen brengen ook iets moois met zich mee.

12 mei Nare dingen brengen ook iets moois met zich mee.

Bovenstaande zin is een cliché, dat geef ik toe. Maar er zit een waarheid in.

De afgelopen maanden ging het niet goed op mijn werk. Ik raakte verstrikt in brij van werkzaamheden die maar terug bleven komen. Ik kon geen mooie teksten meer bedenken. Vergat te snel waar de afdeling het over had gehad. En om eerlijk te zijn maakte het mij ook weinig meer uit, het boeide me niet meer.
Op een morgen kon ik mijn bed niet meer uit komen. Ik was heel erg moe. Ik kon niets meer behalve huilen, ruzie maken en slapen. Overdag dan, ’s nachts draaide en woelde ik omdat mijn hoofd overuren maakte.

En het ging niet weg. Uiteindelijk zag ik maar één oplossing. Oververmoeid ging ik naar mijn leidinggevende om te vertellen dat ik zou stoppen bij het bedrijf. Ik voelde me een waardeloze verliezer, een opgever, ik liet mijn team in de steek.

Toen ik afstand van mijn werk nam en rust in mijn leven toeliet, kon ik pas inzien dat die lang begeerde functie helemaal niet de juiste plek voor mij was. Dat ik zeker geen opgever was, maar dat ik het al heel lang (veel te lang) volhield. En dat die functie eigenlijk helemaal niet zo goed bij mij paste als ik zou willen. Ik was daar als een geknakte bloem die – hoe zeer ze haar best ook deed – op die plek nooit tot bloei zou komen.

Gelukkig kwam door de ingebouwde rust de inspiratie terug. Eerst als voorzichtige losse zinnetjes tekst, daarna als een steeds grotere stroom aan ideeën en inspiratie. Want als ik terug naar de – mijn – basis ga, wat doe ik dan het allerliefste? Bloggen! Over kleine en grote gebeurtenissen, over wat mij opvalt en wat mij bezighoudt. Zoals ik eerder deed. maar op die plek passen mijn stukjes niet meer. Daarom een nieuwe – deze – website.

En zo bleek het feit dat ik moest toegeven dat de baan die ik zo lang ambieerde niet de juiste functie voor mij bleek te zijn, het startpunt van een nieuw avontuur. Ik heb er zin in!