26 aug Lauwe wijn
‘Zo nu ongeveer begint het altijd,’ zei mijn vriendin.
Het was een van de zeldzame échte zomeravonden dit jaar. We kampeerden met onze gezinnen op dezelfde camping, dronken een glas wijn voor de tent. De schemering viel in, her en der ging een lichtsnoer aan. Een paar kinderen speelden Kubb op het veld, de oudere waren al vertrokken, hangen bij het skatepark.
‘Ja,’ zei ik, ‘zo nu ongeveer begint het altijd.’ Ik wist meteen waarop ze doelde. De beklemming en radeloosheid die iedere zomer komt opzetten, net als in 2017. Aftellend naar de sterfdag van Art.
Het was fijn en helemaal niet, dat ze hetzelfde voelde als ik.
Ik dacht aan mijn tienerzoon bij het skatepark en aan zijn broertje dat niet mee op vakantie was. Art zal altijd zeven jaar blijven, niks puberen, niks rondhangen.
Ik haalde de fles uit de koelbox en schonk nog eens in. Te snel dronken we van de lauwe wijn.
Geen reactie's