Bunkers

01 mrt Bunkers

We liepen door het bos, uitgelaten, op vakantie. Niemand te zien, alleen bomen, de zon en mijn gezin onder een blauwe hemel.
Bunkers lagen als kunstobjecten verspreid in het landschap – verlaten, verroest, ondergespoten met graffiti.
De kinderen klommen op de betonnen blokken, kropen in donkere holen, sprongen over gaten.
Op onze telefoon lazen we het nieuws dat Rusland Oekraïne was binnengevallen.
In de wolkenloze lucht verschenen straaljagers, hun geluid zwol aan tot ze met een knal wegvlogen.
Oorlog was opeens bijna tastbaar.